Na początku lat sześćdziesiątych uznano, że używane dotychczas małe statki pożarnicze nie są wystarczającym zabezpieczeniem przeciwpożarowym działania polskich portów morskich oraz okolicznych wód przybrzeżnych.

Organizacja obrony pożarowej przez Główny Urząd Morski wymagała wyposażenia Portu Gdańsk w statki pożarnicze. Rolę tą pełniło kolejno kilka jednostek, z których 2 były adaptowanymi motorówkami desantowymi pochodzącymi z demobilu amerykańskiego oraz drewniany statek pożarniczy o nazwie „PŁOMIEŃ” pochodzący z demobilu wojennego. Wobec szybkiego zużycia się drewnianych jednostek Zarząd Portu w Gdańsku stanął wobec konieczności budowy nowych statków pożarniczych.